Στην Αργιθέα οι χοροί διαθέτουν δύναμη και σταθερότητα στο ρυθμό και τα βήματα, μεγαλόπρεποι με αργές και έντονες κινήσεις. Διατήρησαν τα τοπικά γνωρίσματα αφού με αυτούς εκδήλωναν οι Αργιθεάτες τον πόθο της ανεξαρτησίας στα χρόνια της σκλαβιάς.
Αντιπροσωπευτικοί χοροί της περιοχής της Αργιθέας είναι ο Τσάμικος, ο Συρτός, Στα τρία, ο Κοφτός, ο Αρβανίτικος ή Λεσκοβίτης. Ο τσάμικος που χορεύεται στην περιοχή αυτή διαφορετικά από τους άνδρες και διαφορετικά από τις γυναίκες. Στο χορό των αντρών δεν πιάνονταν οι γυναίκες. Ο πρωτοχορευτής αυτοσχεδιάζει και με ζωηράδα και δύναμη εκφράζεται, πραγματοποιώντας επιτόπιες φιγούρες. Ο γυναικείος Τσάμικος ήταν σεμνός και ήρεμος, χορευόταν απ’ όλες τις γυναίκες που ήταν στο χορό. Στα τρία βήματα, η πρώτη γύριζε ένα βήμα και στο δεύτερο σταματούσε όπου σήκωνε ελαφρά το σώμα επί τόπου με χάρη και εγκαρτέρηση.
Ο Αρβανίτικος ή Λεσκοβίτης είναι αργός τσάμικος που η ονομασία του προέρχεται από το Λεσκοβίκι της Β. Ηπείρου και τον προτιμούν συνήθως γέροι μερακλήδες, έχει πολλά τσακίσματα και χρειάζεται ιδιαίτερη δεξιοτεχνία γιατί είναι στατικός μια που τα βήματα και οι φιγούρες του γίνονται επί τόπου με αργές ρυθμικές κινήσεις.